Metoda Kierowanego Nauczania
Twórcą metody był Andreas Peto. Kierowane Nauczanie ma zastosowanie w usprawnianiu dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Istotą tej metody jest połączenie usprawniania leczniczego, psychopedagogicznego, oraz różnych form adaptacji społecznej. Jej głównym celem jest przygotowanie niepełnosprawnego dziecka do samodzielnego wykonywania czynności dnia codziennego, nauki niezależności, samoobsługi oraz strategii poruszania się i umiejętności zmian pozycji .
W zamierzeniu metody Kierowanego Nauczania dzieci każdego dnia powinny doskonalić lub zdobywać nową umiejętność przydatną w życiu codziennym, uczyć się niezależności i samodzielności. Zajęcia odbywają się w grupie i podzielone są na kilka sesji stymulujących różne sfery ruchowe. Aktywności odbywają się we wszystkich pozycjach od leżenia do stania i chodzenia. Dzieci systematycznie powtarzają zadania ruchowe doskonaląc zdobyte już umiejętności.
Kierowane Nauczanie jest systemem uczenia się gdzie dąży się do integracji odziaływań polegających na tym, by przyswajanie nauki przedszkolnej lub szkolnej było łączone z ćwiczeniami ruchowymi. Metoda ta spaja różne elementy pedagogiki, różne formy terapii: muzykoterapię, artterapię, terapię logopedyczną, terapię psychologiczną oraz różne formy komunikacji werbalnej lub niewerbalnej. Wieloprofilowa stymulacja wzmacnia znacząco motywację do działania, umożliwia lepsze przyswojenie wiedzy oraz szybszą i skuteczniejszą naukę. W czasie sesji ruchowych dzieci uczą się samodzielnego jedzenia, ubierania, mycia i wykorzystują zdobyte umiejętności w praktyce. Cele ruchowe zajęć to:
- nauka i doskonalenie chwytu,
- nauka trzymania i używania przyborów szkolnych,
- rozwijanie koordynacji wzrokowo –ruchowej,
- kształtowanie orientacji przestrzennej,
- kształtowanie i rozwijanie prawidłowych wzorców ruchowych,
- nauka strategii poruszania się, chodzenia oraz umiejętności zmian pozycji,
- rozwijanie zmysłu równowagi.
